üniter yapıya inanan biri olarak artık benim bile destek vereceğim sistem olacaktır. ama bazı şartlarım var bu sistemde:
eyaletler arası insan geçişi minumuma inecek,(kısa süreli kalım,turizm,gezim dışında)
bir kişi aslen nereliyse ve nereye kayıtlıysa o eyalete gönderilecek.
izin alınmadan ve uzun süreli eyalet değiştirilemeyecek.
bir eyalet başkasının borcunu veya ihtiyacını karşılamayacak ancak insani boyutlarda belki yardım olabilir.
eyaletler kendi boylarını aşan mevzularda konuyu ankara merkezli asli yönetime gönderecek.
eyaletler askeri,siyasi,milli,hukuki bakımdan merkezi yönetime bağlı olmakla beraber belediye seçimleri ve mali konularda özerk olabilecekler. her eyalet istediği partiyi kendi meclisine taşıyabilecek. ama izledikleri ekonomi modeli o eyaletin kendi tercihi olacak. sözüm ona bir eyalet liberal model uygulayabilecekken öbürü sosyalist bir modeli eğer isterse uygulayabilecek. eyaletler belediye seçimlerinde ve imar ve araziyi işleme konularında serbest olacaklar. böylece her koyun kendi bacağından asılmış olacak. istanbullu 3. köprüyü isterse ve kendi parası yeterse yapabilecek. izmir kendi yönetimini seçtiği için hükümetin yatırım yapmasına gerek kalmayacak, o yatırımları vakit geçirmeden kendileri yapacak. bursa sanayi kuruluşlarının sayısını ve kurulacakları yeri kendisi karar verebilecek. trabzon hangi taraftan çevre yolunun geçmesi gerektiğine kendisi karar verecek. diyarbakır istediği yeri ağaçlandırıp, istediği yeri baraj yapabilecek. ankara kendisi istediği kadar şehrine üniversite açabilecek.
Bu sistem sayesinde:
herkes kendi bacağından asılacağı için mecburen eyaletler sanayi ve hizmet sektörüne öncelik verecekler.
kültürel ve dilsel farklılıklardan kaynaklanan uyumsuzluk problemleri ortadan kalkacak.
herkes daha çok tanıdığı ve sevdiği insanlarla yaşayacak. yabancılar olmayacağı için şehrine ve topluma güven artacak.
daha önceki hükümetlerle zıtlaşıp yatırım alamayan iller istedikleri yatırımı şehirlerine yapabilecekler.
hangi siyasi görüş,düşünce ve oluşumun türkiye için hayırlı olacağı 5-10 sene içerisinde anlaşılacak. mesela olası bir sosyal demokrat yönetimin olacağı ege eyaleti mi yoksa bir muhafazakar-milliyetçi yönetimin olacağı konya eyaleti mi bu 10 senenin ardından daha fazla modernleşecek işte bütün bunlar anya konya belli olacak. gap eyaletinin (güneydoğu) sorunları akdeniz'i bağlamayacağı için sanayi ve turizm açısından gelişmiş akdeniz, parasını ve imkanlarını gap eyaletindekilerle paylaşmayacak. bu nedenle gap veya bir başka eyalet zorla da olsa sanayi ve ekonomi yönetimine ağırlık verecek
ve en önemlisi eyalet sistemiyle nerde beleş oraya yerleş olmayacak.
...
eyalet modeli sırf bu saydığım nedenlerden dolayı bile güzel olur.
sanayi,tarım ve hizmet sektöründe gelişmiş bir güney marmara bölgesi bir bakmışsın 10 sene sonra tek başına hollanda oluvermiş.
ya da turizmin,sanayinin ve batı yaşam tarzının egemen olduğu bir ege vilayeti bir isviçre kadar avrupai bir italya,ispanya kadar turistik bir cazibe merkezi oluvermiş.
bir bakmışsın karadeniz her yeri dinamo gibi işleten fabrikalarla donatmış.
doğu anadolu hayvancılık ve yün,tekstil ihracatında uzakdoğu ülkelerini sollamış.
gap bölgesi desen düzgün ekonomi ve mali politikalar izlemesi hayati önem arzedeceğinden bütün sorunlarını bir kenara koyuvermiş ya da atmış sanayi ve zirai kalkınmaya önem vermiş ve ortadoğunun parlayan yıldızı olmuş
akdeniz desen tam bir turizm ve ticaret merkezi.
iç anadolu desen bütün şehirleri bilecik,eskişehir,ankara gibi sanayi ve eğitim şehirleri oluvermiş.
kısacası kimsenin kimseye karışmadığı zorunlu bir birlikten oluşan ultra özgür bir ülke oluverir türkiye. izmirlinin,antalyalının istediği gibi giyinip eğlenebileceği, konyalı veya yozgatlının istediği gibi örtü takıp isterse dini sohbetlere gidip hu çekebileceği, diyarbakırlının lorke çekebileceği, artvinlinin atabarını büyük bir zevkle oynayabileceği, erzurumlunun istediği milliyetçi ismi sokak adı olarak verip heykellerini dikebileceği, trakyalının tekirdağ rakısını götürüp, rizelinin hamsi tava yapabileceği muhteşem bir türkiye olur. kimsenin kimseye karışmaması ve özgürce yaşaması herhalde insanı devletine karşı hoşgörülü yapan bir unsur olur.
