bazen öyle bir an gelir ki silip atmak istersin her şeyi tüm yaşanmışları, hatıraları, hayatını.
iki seçenek vardır o an sil veya sadece titrek ellerle bak her şeye.
yaşadığın her saniyeyi düşün mutlu olduğun gözlerdeki mutluluğun yansımasını getir aklına tuttuğun ellerdeki sıcaklığı anımsa!
susmak gelse de içinden kapat gözlerini ve sadece koş o derin karanlıkta.
titrek ellerimle yine baş başayım baktığım hatıralarımla gecenin vazgeçilmez durgunluğunun verdiği sessizliğin içinde yalnızlığı içime çekerek her nefeste.
belki bir gün günlerden pazar olduğunda anımsarım yalnızlığımı ve sarılırım hayatıma tabiri caizse dört kolla kim bilir belki sadece şimdiki zamanda kaybolur giderim eskimeye yüz tutarak.
belki insanlar mutluluğu ararken ben mutluluk olurum kendi başıma mutsuz ettiğim her saniyede hayatımı yaşatırım, tebessümüyle yaşam bularak damarlarımda.
