elinden gelen tek şeydir bazen. umutların kırıldığında anlatıcak birşey kalmadığında kendini gizlemek zor. keşkeler çoğalır aklında keskenin en hüzünlü kelime oldugu o anda çöreklenir aklına. anlarsın o anda bugune kadar kendine belli etmesen de hep keskelere koşup yetişcek kadar şanslı bir hayata sahip olmayı dilediğini.
gece ağlar aslında insan daha çok yatağa yattığında ışıklar kapandığında kendinle başbaşa kaldığında. tek tesellin her gecenin bir sabahı olması olur o anda.
ağlarken uyuyakalırsın sonra sabaha kalbin biraz daha nasır bağlamış insanlardan biraz daha uzaklaşmış kimse farketmeden biraz daha olgunlaştığını..
