son zamanlarda sigaramın en büyük arkadaşı olan the perishers şarkısı.( böyle ergenler gibi sigara vurgusu yapanlardan da değilim ama gerçekten güzel gidiyor ) müzik alıp götürür sözler hüzünlendirir şarkıyla beraber terk edene' why's it always you and never me? ' diyerek sorular sordurur arada da çaresiz sitemlerde bulunur uyutmayana , dürüstlüğü umursamayana . sonra sakince leave me der. o kadar güzel der ki sesinde o zamana kadar girilen sinir krizlerinin öfke nöbetlerinin özlemden kıvranılan zamanların çaresizliğin getirdiği yorgunlukla der sanki bunu. ya da ben öyle diyorum . bilmem.
