Şahsen çokokremden bile daha fazla sevdiğim sabah kahvaltılarının vazgeçilmezi olan yiyecektir. Bir ara ülker bardak halinde satardı bunu. Bizde bolca bulunurdu o bardaklardan. Annem yıllar önce '' Atıcam bu bardakları pek sevmiyorum zaten çatlamaya başlamışlar baksana'' dediğinde '' Atma sakın onlar hatıra! '' diye çıkıştığım olmuştu. Derdim neydi bilmiyorum sözlük. O bardaklar atılsa nolur, atılmasa ne olur değil mi? Belki de atılırsa bir daha alamayız diye düşünmüştüm, kim bilir.
