ah ne yürek ne yürek, façalı, yaralı, turalı, liralı..
yürek dedim de ne aptalmışım lan ben,
fatih ürek'in soyadını yıllarca yürek sandım amk(!)
bir gün bir yerde göt oldum da ondan sonra öğrendim. arkadaşlardan biri yürek değil lan onun soyadı dalyarak, ürek üreeek diyerek acı tecrübe etmemi sağladı.
ahh nerden nereye geldim yine. ne zaman bir önceki akşam çekim yapsam, ertesi günü beynim sağ lobda uyanıyorum, aslında sol lobda uyanmam lazımki mekanik olan kısım çalışsın ve bana yüzümü yıkatsın, sonra giyindirsin ve evden çıkmamı sağlasın. ama nerdeee, ben akşamki çekimlerin etkisiyle hala sağ lobdayım.
ya o da iyi bir kötülüğünü görmedim ama hep sanat hep sanat. onun mekanik işlerle asla işi olmaz. düşünsün, üretsin, duyguları resmetsin.
e sonuç ne dersen; yüzümü yıkamadan çıktım lan evden, daha ne olsun. giyinme kısmından bahsetmiyorum bak. sanat için soyunurum olm (!)
neyse ben senin başlığındaydım di mi dostum, ehe. hep beynin ipneliği, valla bunda benlik bir durum yok. ne yazacağımı da unuttum amk. hadi bye.
