yaşarken aslında ölmekte olduğunu farkedemezsin. adaletsizlik burada. doğduğun anda yaşamaya başladığını sanırsın ama tek yaptığın bir sona doğru ilerlemektir. üstelik o sonun nerede olduğunu, ne zaman geleceğini asla bilemezsin. seni oyalamak için ölümün yanına adına yaşam denen yapay bir dünya yaratılmıştır, oyalanırsın iste oralarda oyun parkına bırakılmış çocuk gibi. tam en güzel en tatlı yerinde oyunun gelir alır seni ölüm. ne olduğunu anlamadan hızla uzaklaşır ve kaybolur o park.
