iğrenç asosyal hayattan bıkmıştır. pencereden bakar dışarıda hafif yağmur vardır iğrenç göbeğine bakıp kendine söver. balkona çıkmıştır yağmur damlaları yüzüne çarparken annesini ne kadar sevmediğini hatırlar ve annesinden öç almak için kollarını açar, aya bakarak sövün anama diye bağırır ve küçük bir kız gibi odasına gidip yatağına yüz üstü uzanır ve ağlar yeni troll yavrucak sanırım böyledir.
