ya da; bireyin kendini topluma göre şekillendirmek zorunda hissetmesi. bir tür sürü psikolojisi kaynaklı bir olgudur.
son zamanlarda bunun kontrolsüz bir şekilde geliştiğini söylemek bana göre saçmalamaktır. özellikle şu postmodern çağda toplumun etkin bir kısmının şekillendirilmeye çalışılması ve böylelikle bireylere ulaşılabilmesi inkar edilemez bir gerçekliktir. siz adına illüminati deyin, ben masonlar diyorum. ya da sulandırılmaya çalışılan bu saydığım kavramları herkes gibi küçük düşürerek, tepeden bakarak karizmatik olmaya çalışın, umrumda olmazsınız. çünkü muhtemelen başarılı bir operasyonun sonucu olarak bunu yapmış olacaksınız. illüminati, ergenler, tek göz, üçgen.. 'bunlar tiriviri' derken hem merkeze odağı engellenen, hem de dolaylı da olsa konudan uzaklaştırılan kişi oluyorsunuz. asıl konu istanbul'da bile cirit atan masonlarken, adı sembolik ve fantastik bir şekilde illüminati olur, sonra adı bile anılmaz olur. adı anılmazken bile konu sulandırılır. bu yöntemler ise aklınızı başınızdan alır, dünyaya inanamazsınız, inansanız bile eskisi gibi inanamazsınız. sınıfınızdaki arkadaşınız ya da profesör olan hocanız aslında sizin haberiniz olmadan psikolojinizi ve kişiliğinizi ölçüyordur. çok klasik ama çok keskin bir gerçeği söylemek gerekirse; görevlerinin başındalar ve her yerdeler. ben deli değilim güzelim, hiç paranoyak bile olmadım. sadece doğru şekilde düşünmeye çalışıyorum; etkisiz..
edit: çok spiritualist temelli gibi görünen ve dikkat çekme amaçlı zannedilecek bir yazı olmuş bu. şunu ekleyeyim; ne ermişim ne de karizma peşinde. sadece düşünmenizi istedim.
