çok zor da olsa zamanla alışır insan her acıya. ama her akşam kapı çalınca babam gelicek düşüncesi, kavga edince ağlamayı kesip nasihatlerini dinlemek isteği, mezun olunca o evladıyla gurur duyan bakışları, evlenince asla ağlamaz denilen babanın göz yaşlarını gizlemesi, baba ben çaresizim deyince, saçını okşaması, hasta olsa bile arkanda koca bir duvarın, babanın varlığı asla unutulmaz..
