nejat alpin var böyle bir şarkısı. anlaşılmıyor ama var.
o anda anladım olmuyor sensiz
onu ilk gün anladım sessiz
alışmak çok zor sensizliğe imkansız
her yerinde sen varsın bu evin
duyuyorum, pişman ediyor sesin
sen benim nefesim, hayalimdeki resim
aşkı anlatan sesimsin
hiç batmayan güneşim
bitmeyen hasretim
hayattaki tek eşim
e bir şarkı usulca dökülen dudaklarımdan..
lay lay lay...
böyle mi başlamıştık seninle
her şeyimi verdim o sevgilim bırakıp gidecekti
çıkacak mısın gibi çerçeveden..
