Sıcacık ve çıtır çıtırdı küçük çocuğun simitleri. Kirli yüzünde ki güneş kavruğu gibi kızarmıştı halka halka . iskele babalarına dayanmış onu izlediğimin farkında değildi. Yıllarının deniz köpüğü gibi süratle yok olacağının farkında olmadığı gibi. Çevreyi kolluyor, tedirgin ve tablasını sağ salim bitirip evin yolunu tutma telaşında. Belli ki çekiniyordu zabıtalardan. Atik gözleri sezdi gelen tehlikeyi. Lacivert şapkalılardı kalabalığın arkasından ona doğru gelen. Tablasını kaptığı gibi koştu umutlarının arkasından. Yere bir simit düştü. Martılar simitin üzerine üşüşmüştü. Kim bilir belki de çocuğun rüyasının bittiği yerde martıların ki başlıyordu.
