kendinle baş başa kaldığındaki itiraflarının 'gerçekler acıdır' gereğince, hissine kapıldığın burukluk ve hüzündür. aslında çok da boş ve yanlış bir eylemdir. nasıl mı? herkeslerin kolunda birileri varken sen yalnızsındır üzülürsün, millet sinemaya gider, alışveriş yapar, senin paran bile yoktur üzülürsün. sen iyi biri oldum çıktım yahu deyip de kendinle övünürken milletin arkandan ne biçim laf çevirdiğini duyarsın, üzülürsün. sinirlenirsin bir şeyler yersin, kilo alırsın üzülürsün. yalnız kaldığını hissettiğinde dertleşecek birilerini ararsın, son tercihsindir, üzülürsün. üzüle üzüle en sonunda büzülür, haline acır, neden yaşıyorum lan ben o zaman dersin. sonuç olarak hayata bittir git demeyi öğrenmeli ve hayatı çok ciddiye almamalısınız. yaşadığınız her şeyden tam anlamıyla siz sorumlu değilsiniz,kesinlikle bu böyle. bazı şeylere ol denir, oluverir. kendinizi üzmeyin, her şey olacağına varır. yalnızlıktan kim ölmüş, o kiloları aldığın gibi verebilirsin de, millet dedikodusunu yapsın sen önüne bak,paran da cebine kalsın. yarınlarımız güzel.
