bir insan zengin olup aynı zamanda mütevazi bir hayat yaşayabilir. zamanında ticaretle uğraşmış büyük islam insanlarının tüm servetlerini bağışladıklarını düşünürsek, hem zengin hem müslüman bir şekilde yaşamanın islami adaba uymadığını görebiliriz.
Hz Ömer, sessizce Hz Muhammed'in dinlenmekte olduğu odaya girer ve bir an çevresine göz gezdirir. Tavana asılmış kuru bir deri bir torbanın içinde birkaç kilo arpa, duvara dayalı birkaç ağaç yaprağı ve yerde Hz Muhammed'in üzerinde uyumakta olduğu hurma lifinden örülmüş kaba bir hasır...
Bu manzara karşısında ağlamaya başlayan Hz Ömer'in hıçkırıkları onu uyandırır. Hz Muhammed kalkınca hasırın vücudunda iz yaptığını, kan oturduğunu gören Hz Ömer, omuzları sarsıla sarsıla ağlamaya başlar. Hz Muhammed hayretle sorar:
- Ey Hattab Oğlu neden ağlıyorsun?
- Ey Allah'ın elçisi! iranlılar kisralarını saraylarda yaşatırken, Bizanslılar kayserlerini lüks ve ihtişama boğmuşken sen ki Allah'ın elçisisin izin ver, bizde seni...
Maksat anlaşılmıştır, Allah'ın elçisi, gelecekteki halifesinin sözünü hüzünlü bir tebessüm, tatlı bir el işaretiyle keser ve
"Bu dünya hayatı bir eğlenceden ibarettir. Ahiret yurduna gelince, işte asıl hayat odur. Keşke bilmiş olsalardı." (Ankebut-64)
Ayetini okuduktan sonra ekler:
- istemez misin ey Ömer! Dünya onların olsun, ahiret de bizim!
