22 yaşında bir insan olarak ben bunu yaşadım lan. hoş yaş 15 çocukluk. ilişkinin başlarında mektup yazarak anlattık duygularımızı, utangaçlığa bak yüz yüze konuşamıyoduk öyle şeyleri. lan hadi kız tamam da ben ne sikime? neyse. 4. aydan sonra ilişkimiz sıradanlaşmasın diye her hafta bir birimize mektup yazmaya başladık. gelecek planları, onu göremediğin günler ne kadar çok özlediğim, onun beni her an yanında istemesi falan filan. fena edebiyat parçaladık. her sabah onu servise binmeden önce yakalamak için 1 saat erken kalkardım. zaten gece 2 de yatıyosun 9 ay günde 4 saat uykuyla durdum. gelişmem engellendi amk. her neyse işte. 9 ayın sonunda söylediği bir yalan bütün mektupları yaktı benim gözümde. yani yakmadı ona geri gönderdi işte.
bu da böyle bi anımdır.
diiiit: aha bu kız var ya bu sözlükte. ama 2 senedir yazmıyomuşş. hahah neyse görmez bunu da.
