iranlı Şair sadegh kamangar'ın yaşadıklarının konu olduğu bahman ghobadi'nin etkileyici filmidir. kamera açıları, ışıklandırmalar, mekanlar nefisti. yönetmen resmen döktürmüştür. yapılanları, anlatılmak istenenleri sembolik çerçevelerle anlatmıştır ve bu da kişinin hayal gücüne izin verip filmi diğer klasiklerinden ayırmıştır. misal işkence sahnesinde adamın nasıl itilip kakıldığı gösterilmez sadece gölgeler vardır veya sürüklenen ayak bilekleri...
--spoiler--
Yılmaz erdoğan'ın sırf monica belluci'nin rujuna yaptıkları için bile izlenir bu film.
--spoiler--
--spoiler--
filmde 30 yıldır öldüğünü sandığı erkeğin sırtına kendi şiirini işler kadın. erkek ise utancı ve bitmişliğinden yüzünü bile gösteremez sırtını döner sadece. sevdiğinin ellerinin sırtına dokunuşlarıdır sadece, 30 yıl hapishanelerde direnmesinin ödülü.
--spoiler--
