varlığını şimdiye endekslemeye çalışırken hiçliğe sığınarak dinlenen insanın, kapısını çalan geçmişin güzel anıları ve gelecek kaygısına bir an kapılıp bir tuhaf olmasından kaynaklanandır. şimdiyi olduğu gibi kabullenip, özgür seçimlerle zamanı ilerletmek ve karakter mücadelesi yapmak, hüzünleri azaltacak, dayanmak için güç verecektir.
kırgındır insan, kırgınlığı, ait olmamaktan ve toplum tarafından saptırılmışlığa ve yozlaşmışlığa sürekli çekilmekten kaynaklanmaktadır. yorgun düşmemek imkansızdır bu karmaşada, varlığın gizem dolu serüveninde, karakter mücadelesi vermeyi sürdürmekse, yorgunluğu unutturacaktır. sebat ve cesaret, anlam peşindekinin en yakın dostudur.
