''içgüdü olmuş bir kendini aldatma, hiçbir olayı, niçinselliği, gerçeği görmemeyi kafaya koymak, yanlılığa karşı gözleri kör olmak, suçun daniskasıdır; yaşama karşı işlenmiş bir cürümdür... bin yıllar, uluslar -en eskileri de, en yenileri de-, filozoflar, ve kocakarılar, -tarihin dört beş anı dışında, ki ben altıncısıyım-, hepsi bu konuda birbirlerine epey yaraşırlar.
...
en korkunç olanı da; iyi insan kavramıyla tüm zayıfların, hastaların, kusurluların, kendi kendinden acı çekenlerin, yok olması gereken ne varsa hepsinin yanı tutulmuş, -ayıklama yasası gündeme getirilmiş, çarmıha gerilmiş; gururlu, yetkin, olumlayan, geleceğe güvenen, geleceği doğrulayan insanın karşısına bir ideal çıkarılmış, -ona kötü denmiş bundan böyle... gelenektir diyerek inanmışlar bunlara da!
