her mahallenin kızları vardır, tabi eski zamanlarda çok daha fazla göze çarpardı bunlar, şimdi binalar yükseldikçe betonarme olaraktan her biri teker teker mahallenin abilerinden kaçar oldular nedense.
mahallenin bakire kızı. evinde kedisiyle oturur, görücüsünün gelmesini bekler, gece erkenden ışıklarını kapatır, sabaha erken kalkar, her şeyi planlıdır çünkü ankaradır onun adı.
mahallenin o.ospu kızı. her şeyiyle belli eder kendisini, kahpedir arkasından vurur insanı, güvenemezsiniz hiçbir zaman, onu yaşamaya doyamayacaksınız hissi verir uzaktan ama yaşatmaz bile içinde alır götürür sizi başka yerlere, istanbuldur çünkü onun adı.
bir de mahallenin tek güzel kızı, ve güzelliği kadar zerafetiyle de çeken kızı vardır. onu sevmek sadece onu giderek tanımakla büyür de büyür. sıcaklığı ve sıcaklığıyla devamlı ışık saçar size, pozitifliğinizi alırsınız ondan, hayatın sonuna kadar onu yaşamak isteme duygusu sarar her bir yanınızı, izmirdir çünkü o, onu yaşamak apayrıdır, onu koklamak, içine çekmek doyulmazdır, vazgeçilmezdir.
