hislerini, içlerinde doğan yorulmuş, bitkin düşmüş küçük canavarları dışarı vahşice saçan adamlardan oluşan bla bla metal grubu.
şu an bu entryi girerken bana eşlik eden, bir yıl aradan sonra dinlemekte olduğum under dreamskies adlı şarkıları bana zamanında bu adamlar ne yaşamış?, yahu ne olmuş bitmiş de bu hale gelmişler? gibisinden düşündürür. hayır gelsem desem ki adamlar iyi müzisyen biliyolar işi yapıyolar desem tamam ama öyle değil çünkü bu farklı bir şey. konusu ölüm, intihar ya da depresyon olan bir çok tür müzik var. yok hayır bu adamların yaptıkları yalnız müzik değil.
bir yıl önce bu vakitler soğuk, siyah bir kış günü. samsunun ıssız sokaklarında üşüyen ellerim montumun cebinde yalnız başıma dolaştığım güne döndüm az önce. kulaklıklar ile autumn grey views in o eşsiz büyüsüyle üzerine bastığım dökülmüş yaprakların çıtırtısını duydum yeniden. samsun büyük bir şehirdir aslında. kışları değişir nedense sokaklar ıpıssız olur. insanlar kaybolur, her yer grileşir. ya da ben bildim bileli bana öyle gelir.
duygusallığın bokunu çıkarmış, depresif ruh halini bizlere de empoze edebilen bu insanüstü varlıkların yaptıkları eserler hiçbir insanoğlunun ulaşamayacağı güzelliktedir ki bu yüzdendir onları dinlerken hiç bilmediğin diyarlarda bulursun kendini. tıpkı bir rüya gibidir, o kulaklıkları çıkardığında tadına henüz doyamadığın bir rüyayadan uyanırsın. hatırlarsın onu ve etkisinde kalırsın tıpkı gerçek bir rüya gibi. dönmek istersin defalarca o güzel dünyana.
klavyenin o esrarengiz, karanlık ve soğuk güzelliği eşlik eder şarkılarda. delice arzularsın. varamadığın, ulaşamadığın o eşsiz rüyayı. vahşice.
