şu dağılgan yüreğimi, şu köpüklere imrenen
yüreğimi bir gün yollara atarsam
bir gün nehir yataklarına dolarsam, korkarım
suyumun çoğu senden yana akacak
dünyanın ölümünü gördüm, suyun, toprağın
en yakın dostlarımın birer birer
vakitsiz açan çiçeklerin, vakitli doğan çocukların
ölümünü gördüm, ama kimse
inandıramaz beni öldüğüne sevgilerinnnnnnnnnnnnn
sanki bir kız hep yürürdü yollardaaaaa
evimin önünde ayağını silerdi paspasaaaaa
kapımı açardı gümüş bir anahtarlaaaaaaa
sanki hep gelirdi, sevişirdik bazennnnn
benimse ellerim titrerdi, alnının aklığından
saçlarına doğru titrerdi
şimdi kağıtların üstünde gidip gelen ellerim
titremez artık, yolunu bilir şimdi
