ablayla muhteşem yüzyıl dizisi hakkında yapılan diyalogdur efendim kendileri.
biraz sohbet sonrasında;
ben - yalnız benim çok uykum var, gece sıkıldım muhteşem süleymanı izledim.
abla - aaa, nasıldı?
ben - offf, bomba, hürrem has odadan geri çevrildi, firuze vardı içerde.
abla - firuze ölmedimi lan.
ben - yok, neyse hürrem intihar ediyordu, şey kurtardı, çok şaşıracaksın, şey var ya hani bizim sevdiğimiz hatun, harem ağası.
abla - sümbül.
ben - yok lan, hatun.
abla - ha ha evet. vay çakal, hürrem bi saf daha mı kazandı nedir.
ben - evet çünkü aralarında duygusal bi konuşma geçti, heralde bu hatunda artık onun yanında.
abla - vaaaay, şey olurmuş, bu var ya paşa, şey sultan, asilzade, neydi lan.
ben - hürrem.
abla - yok be, hünkar hünkar, birlik olup paşadan şey hünkardan kurtarmaya çalışırlarmış hürremi.
ben - !!! anlamadım.
abla - ne dedimki ben.
ben - hani hünkar aşık ya, paşayı hürremden kurtarmak isterlermiş mi demek istedin.
abla - hangi paşayı. anlamadım ne demek istediğini.
ben - senin diyemediğini dedim işte.
abla - benim diyemediğimi anlamış olmak da büyük başarı...
ben - anlamadım!
abla - bende..!
