herkese gülücükler dağıttığın, hoş görüyle yaklaştığın bir dünyada; kendine ufak bir mutluluğu çok görmektir.
etrafına her şeyi zehir zemberek edebilen insanlara sorun, çok mutlulardır. çünkü herkese hak ettiğini verirler. kimseye yalandan gülücük dağıtmaz, kimseyle espiri olsun iki gülelim diye boşa konuşmazlar. açık açık her şeyi yüzünüze söylerler. seninle ilgili bir sorunumu var, sana ağır geleceğini bile bile yüzüne söyler onu. vicdanı rahattır. dışarıdan herkes onu acımasız görür ama o gerçek acımasız değildir.
gerçek acımasız olan kişi, dışarıya gülücüklerini dağıtan kişidir. aman şunu söylersem bu üzülür, aman bunu yaparsam o üzülür diye kendini onun bunun için yıpratır. kimse üzülmesin kırılmasın; herkesin fikirlerine saygı duyalım gülümseyelim felsefesindedir. herkes de bu sayede onu sever. orada burada "çok anlayışlı" diye bahsederler ondan.
evet bu kişi bu yüzden acımasızdır. herkese dağıttığı gülücükler ona her gün zarar verir çünkü. bir gün en büyük acımasızlığı kendine yaptığının farkına varır. ama bu defa da ellerinden yılları kayıp gitmiştir.
