Mevsim normallerinde değil yüreğimdeki soğukluk
Keşkeleri avuçlarıma bıraktığından beri yalnızım
Ve kimsesizliktendir bu akıl almaz yorgunluk
Eyvahları düşlerime bıraktığından beri yalnızım
Artık ne telefonların çalar gece yarıları
Nede kapının önünde bulursun beni
Çığlıklarım sarmışken dört bir tarafı
Bir tek ölüm kurtarır bu yanlıştan seni
Ben seni gördüğümden beridir kör
Sesini duyduğumdan günden beri sağır
Şimdi bu yürek bu aşka ağır
Haydi tut kadehi, şerefsizliğine kaldır!
