-ablam sana yeraltında yetişen,kökleri yumru halinde olan,nişastalı besinden vereyim mi?
-pardon anlamadım.
-anlamamak ta bir erdemdir be ablam.hem ne demişler,bilmemek değil,öğrenmemek ayıp.
-kardeşim sen iyi misin?
-allah razı olsun canım ablam.ne zamandan beri kimse bana iyi misin diye sormamıştı.sen ne kadar hassas,duyarlı bir insansın.senin gibilerden fazla kalmadı bu dünyada.
-deli mi ne?
-öyle bir şarkı vardı değil mi ablam?
şeffaf bir maske tatmış
deli mi ne?
bir oynadı,dınım dınım.
heyyt be,geçmişim geldi gözümün önüne.yıl 1980'ler.londra'da düzenlenen felsefe sempozyumuna katılmıştım,oyy ne günlerdi onlar.çok iyi hatırlıyorum ondan tam 5 sene sonra akbank sanat galerisinde 1.kişisel resim sergisi açmıştım.
-neyse ben bir kilo patates alayım o zaman.
-hemen abla.ama istersen 2 kilo patates al,yanında kahve falı bedava.
gibi ilginç pazarcıların replikleridir.
