dün ev arkadaşlarımdan birinin, et yediğimizi görmesi üzerine bize karşı 'yuh amınakoyim ya yine hayvan mı yiyosunuz siz?' şeklinde kullandığı öbek. hakikaten insana böyle söyleyince, kişi bir garip oluyor.
direk diğer ev arkadaşımla gözgöze geldik, ağzımızdaki kavurmaları çiğneyemedik, uzun süre melül melül bakıştık. bu sözün ağırlığının altından nasıl kalkacağımızı düşünüyorduk belki de. dile kolay tam 4 gündür öğün ayırt etmeksizin 'hayvan' yiyorduk.
biz böyle bakışırken, diğer ev arkadaşım mutfaktan çıktı. sonra bakışlarımız anlamsızlaşmaya, akabinde de hafifi sırıtışa döndü. ne yaptık? tabii ki hayvan yemeye devam ettik. hayvanlar gibi.
