pişmanlıkla umudu birleştiren her yönüyle bir klasik ve bir başyapıttır benim için. hala dinlediğimde dinlediğim ilk gün kadar heyecanlanıyorum ve düşünceler sarıyor beni. yazılış hikayesi gerçek mi bilmiyorum ama ben her umutsuz,iradesiz,yalnız ve pişman anımda bu parçayla kendime naçizane şu manalarda diyorum ki:
aklını kaybedercesine korkma hatalarının çokluğundan,
allahın pişmanlığa rahmet ışığına dayan,
havf ile recadır zaten sana lazım olan,
artık hizmet edeceksen onun yoluna, hiçbir mahluktan da korkma
haydi la ilahe illallah diyerek nurlan ve ahseni takvime çıkıp parlamaya başla.
