Öncelikle çizgi romanını okumadım. Karakterler üzerine oynayamam. Genel yorumumu yapıcam.. Belirtmeliyim ki Parker'ın kendini örümcek adamlığa geçiş sürecine adapte olma olayı ilk seriden farksız. Bildiğim birşeyi tekrar tekrar izledim resmen. Farklı bir yolla yapılsaydı daha iyi olurdu. Sahneler arası geçişler çok hızlı ve klişeydi. Onları birazdan belirticem. Kurgu ise bana göre yerindeydi. Genellikle ilk filmler süperkahramanlığı tanıma ağırlıklı geçer. Ama bu filmle (ikinci seri olmasında etki var) düşmanı bir an önce kahramanın üzerine atma ve savaşma durumu hakimdi. Bu kısmını beğendim. Aşk ve arkadaşlık kısmı her ne kadar klişe de olsa uzatılmaması ve durumun ciddiyetini koruması gayet normal gözüktü, gözüme iyi göründü. Tabii ki bunda Emma Stone'un etkisi büyüktü. * Ancak Spider-Man rolü olarak Tobey Maguire çok daha iyiydi. Andrew Garfield'ı fazla sevemedim ancak kötü de değildi. Tamamen kişisel tercihim.
Filmin sonlarına doğru olan efektler oyun grafiği gibiydi. Çok sırıttı gözüme. Sanki film izlemiyorum da oyun oynuyorum hissi verdi. Hiç hoş değildi. Hele bir Ay o kadar mı sırıtır filmde. Adeta animasyon havalesi geçirdim. Şimdi filmdeki abartılardan ve klişelerden bahsedeyim.
1-) Parker'ın stajyerlik için binaya başka bir öğrencinin kartını alarak girmesi kadar saçma birşey olamaz. Ne yani her öğrenci kartı önce gelip, alıp çaktırmadan çıkabilir mi?
2-) Bir vinç sahnesi var filmin sonlarına doğru. Ulan her blokta vinç var. Nasıl bir inşaat bu.. Çok komikti.
3-) Hani vardır ya keşfedilmemiş ve ezik bir karakter. Onun üzerine yürüyen kolejin popi gençleri. Parker yine dayak yiyor.. Her filmde var. Sonra kahramanlığı keşfettikten sonra meydan okumalar filan. Yahu şu klişelere girmeyin be kardeşim.
4-) Bir klişe daha var. Öpüşürlerken balkonda anneleri görüyor bunları. Utanmalar filan. Anne de öpüşme sahnesi görmek istiyor sadece. Balkondalar, kapısı açık bırakın şu gençleri.
5-) Bilgi edindiğim kadarıyla spiderman çizgi romanda komik ve anaç bir karakter. Kertenkeleden dayak yerken yapmaya çalıştığı komiklikler pek olmamış ama. Sahnenin verimini tüketmekten başka birşey değildi.
6-) Aralarında geçen en saçma diyalogu yazıyorum şimdi. Peter ve Gwen arasında..
- Adın nedir?
+ Adımı bilmiyor musun?
- Ben biliyorum, zaten bu yüzden sen biliyor musun diye soruyorum.
+ Tabi biliyorum. Hacı dedem ezanla okudu ya kulağıma ordan biliyorum. (Bu saçma diyalog böyle bitmeliydi.)
iyi bir film değildi. Ama herşeyini yerecek veya kötüleyecek kadar da kötü bir film olduğunu düşünmüyorum.
