dinin kapitalist sistem tarafından bir sömürü aracı olarak kullanıldığı tespitini yapan karl marx sözüdür.
evet din (tamamı) kapitalist sistemin olmazsa olmazıdır.
çünkü özellikle gelişmemiş toplumlarda dinin hakimiyeti ve bilim anlayışının yerine din anlayışının etkin şekilde koyulması üretim toplumu olmak yerine tüketim toplumu olmayı sağlamaktadır. kapitalizmin istediği bir göz, allah verdi bir sürü din yani.
inançlı kişi fakirse "ben niye zengin değilim" demez, işçiyse "ben niye asgari ücretle yıllardır çalışıyorum" diye düşünmez. demediği için örgütlenmez. kendisinin sömürüldüğünün farkına varmaz. çünkü hayat bir sınavdır ve bu sınavın sonunda bu dünyada özlemini çektiği bir sürü ödül vardır. tek yapması gereken sabretmek, bolca ibadet etmek ve şükredip hayat şartlarından şikayet etmemektir. şikayet etmesi isyandır. ve isyanın sonunda tanrısı onu cezalandıracaktır.
haliyle hayata bir sınav gözüyle bakan kimse şartları değiştirmeyle filan uğraşmaz. hayatta bulunma amacı allah'ı tanımak ve ona ibadet etmektir. pozitivizmin getirisi üretim de işte tam da bu noktada sekteye uğrar. düşünmeyip sadece inanan/aza kanaat etmeyi marifet gören kişi çoğu için uğraşmaz.
öyle bir süreçtir ki bu, avcı olmayan avdır.
bu düzenin avcısı kapitalist ağalar, avları ise inananlardır.
işte bu sebeple söylenmiş sözdür.
