suphe etmenin dibine vurmus, ama kendiyle barisik, bi o kadar asik sizofrenin sozleridir. Itiraf etmeliyim sozluk, ozguven konusunda zayifim. Ancak onun yaninda kendimi dunyayi yerinden oynatabilecek gucte hissediyorum. Belki guzelliginden, belki samimiyetindendir bilmiyorum ama hayatimin sonuna kadar bu gucu kaybetmek istemiyorum. Ama kendimi israrla ''sevgilisi var mi'' sorusunu sorarken buluyorum ve zor zamanlar yasatiyosun bana. Ama insan hoslanmadigi birisine oyle gulemez dimi ya ? Lutfen sende beni sevdigini soyle ve mutluluktan olelim.
