birileri 1 mart tezkerisini geçirdikten sonra türkiye cumhuriyetinin topraklarını, fabrikalarını emperyalistlerin sömürüsüne açıcak, türk ordusu ırak'ta savaşa girecek diye düşünüyordu. buna elbette karşı çıkılması gerekiyordu.
karşı çıkılması gereken tezkereye karşı çıkış nedenleri şunlardır:
1)bu antlaşma ülkenin yarı sömürge durmunu bitirerek, tam sömürge haline geçmesine neden olacaktı.
2)türk ordusu emperyalist amaçlar adına kullanılıp kan dökecek ve dünyanın jandarması için ölecekti.
1 mart tezkerisi ile pkk bitirilemeyecekti. emperyalist çıkarlar buna ugun değildi. bu nedenden ötürü 1 mart tezkeresi savunulamaz. kimi aklı evvel milliyetçiler, işbirlikçiler ve egemenler bu duruma tam destek veriyor. çünkü bu durum onların bezirganlıklarını devam ettirecek, iğrenç hükümdarlıklarını pekiştirecekti. bu aklı evveller ise şimdi pkk kozuna sığınıp 1 mart tezkerini savunarak emperyalist politikaların devamını istiyorlar. bizler, ezilen ulusların içinde yer alanlar nasıl kendi ülkemizde "defol amerika!" diye bağırıyorsak, ırak'ın işgaline yani bir başka devletin işgaline yardımcı olamazdık, olmamalıyızda. fakat gene de 1 mart tezkerisinin geçmemesine rağmen işbirlikçiler incirlik havaalanını ve hava sahasını gizli antlaşmalar ile açarak felluce'de onlarca insanın, direnişçi militanın ölümüne neden olmuştur. bu bezirganların saltanatı karşı "dur!" demek uğruna, emperyalist sömürüye hayır diyenlerin sayesinde geçirilmemiştir. tabi meclisten geçmemesinin nedeni yalnızca göstermeliktir, egemen güçlerin halkın gerçek tepkisinden korkup gizli antlaşmalar kapı açmasının anahtarıdır. fakat bu bezirganların saltanıtını yıkıldığında, bir hesap sorulacaktır. o güne kadar kalmak umuduyla.
