gün boyu kola-sigara-internet üçlüsünde takılmaktan beynim sulanmıştı. bi ara ayağa kalktım ve odanın havalanması için pencereyi açtım... ki sokağın gürültüsü, alt caddeden gelen kalabalık sesleri, karşı balkonda çekirdek çitleyen komşuları görünce sosyalleşeceğimi düşündüm ve nefesim daraldı, ellerim titredi. yapamazdım, tehlikeye giremezdim. bu riskine karşı hemen pencereyi kapattım, perdeyi sıkıca çektim, yerimi aldım, kolamı tazeledim, temizlemediğim kül tablamı kucağıma koydum ve asosyalliğime devam ettim.
