sanırım şu diyalog o kadar tantananın, tartışmanın ne kadar gereksiz olduğunu göstermeye kafidir.
e-aşkım şu yüzüğünü çıkarır mısın, ağrıtıyor tutamıyorum elini.
k-ama aşkım ben o yüzüğü çok seviyorum, hem kolye ve küpelerimle takım, bik bik bik...
e-eeee çıkar lan şu yüzüğü.
k-peki aşkım *.