Özlemeyi özlediğiniz bir yerden garip duygularla ayrılmaktır. Üzülürsün ve mutlusundur aynı zamanda. Gitme zamanıdır, kendini yenilemek adına ya da bu kocaman bir yalandır sadece aynı sokakları görmekten, aynı kokuyu koklamaktan ve belkide ordaki kendinden sıkılmışsındır. Bir kaçıştır bu. Başka bir şehre götürürsün kendini ama bak götürdüğün yine kendindir. Sokaklardan kurtulursun, o aynı kokudan da ve artık simitçilerini bile gördüğünde hatırladığın o şehirden de. Benliğindense asla.
Tüm bunlara rağmen iyidir bir şehri terk etmek. Kendinden kurtulamasa da iyi gelir insana. Yeniler, tazeler ve özletir bir şeyleri. Amacına ulaştırır yani özlemeyi özler ve mutlu olursun.
Şimdi ben de özlemeyi özleyip, okul bahanesiyle de olsa yaklaşık 9 ay önce terk ettiğim şehrime, Antalya'ya geri dönüyorum. Denizim, sıcağım, tuz ve ter kokan göğüm, ailem, kedim ve nefret edilesi nemim. Bir süreliğine yine kollarınıza bırakıyorum kendimi, hem de deli bir özlemle.
