Dua kavramı temelde zaten çelişkili bir kavramdır.
eğer muhammedi bir kişiyseniz zaten "hayır ve şer tanrıdandır" kavramına inanmış olmanız gerekir. (bkz: imanın şartları)
bu durumda allah'ın her yaptığı hayırlıysa zaten olacak olan şey kötü bile görünse onda bir hayır aramak gerekir ki burada dua konusunda bir çelişki ortaya çıkar.
tanrı'ya dua etmek suretiyle istediğiniz şey tanrı katında hayırsız bir şeyse zaten olmayacaktır. çünkü tanrı'dan gelen her şeyin hayırlı olduğuna inanmaktasınızdır. dolayısıyla duanız kabul olmadığında istediğiniz şeye "demek ki hayırsız bir işmiş" deyip dizinizi kırarak oturmanız gerekmektedir. eğer istediğiniz şey hayırlı birşeyse zaten kendi kendine olacaktır. siz dua ettiğiniz için değil, hayırlı olduğu için olacaktır. bu takdirde ortada tanrının size yaptığı bir kıyak ya da hatır gönül ilişkisi yoktur. dolayısıyla edilen duanın da anlamı yoktur.
hemen örnek verelim:
mesela çocuğu hasta olan bir anne iyileşmesi için allah'a dua etmektedir. ama tanrı hayırlı olanın çocuğun ölümü olduğu yolunda bir kader yazmışsa bu takdirde mantıken dua eden kişinin duası değil hayırlı olan ölüm gerçekleşmelidir. aksi durumda hayırlı olan çocuğun iyileşmesi fiili ise o zaman annesi dua etmese de çocuk iyileşecektir.
dolayısıyla mantıken duanın hayır üzerinde bir etkisi olmamalıdır.
ilaveten: dua gelecekte ortaya çıkacak olaya hayır-şer bağlantısında etkili olmuyorsa, olacak olan zaten tanrıya göre hayır olan şeyse ve dua kendi başına namaz-oruç gibi bir ibadet değilse bu durumda tanrı'dan kurmuş olduğu bütün kozmik planları kendi hatırı için değiştirmesini istemek son derece saçma ve çelişkilidir.
dua zaten ibadet diyen ilk kişiye "götünüzden ibadet uydurmayın" deyip ağzına terlikle vuracağım.
