izleyip hayran kaldığım film noir. Konusu kendine has ve türünün en iyi örneği.. Her sahnede kendine heyecan katan ender filmlerden bir tanesidir. Bunu da saçmalamadan yapıyor. Başlangıcı ile birlikte merak uyandırıyor izleyicide. inanın öyle diyaloglar var ki repliklere yetişmekte zorlandım desem yeridir. Özellikle Keyes'in konuşmaları harikaydı gözümde. Olayları derinden inceleyen ve önsezileri kuvvetli bir adama ancak o kelimeler yakışırdı. Oyunculuklar zaten mükemmeldi. Hepsi de en iyi oyunculuklarını kuşkusuz bu filmle birlikte sergilemişler. Olayları anlatım şekli de etkileyiciydi. Birşey olacak hissi var, ama ne olacak sorusu hiç gitmiyor akıllardan. Tek eksik bana göre şu kült filmde klasik bir müziğin olmayışı idi.
Filmde bir sonra ki sahneyi veya hareketi tahmin etmek çok zor. Bu da kusursuz bir senaryo örneğinden olsa gerek. Bazı sahneleri öyle etkileyici ki boşuna film noir değil dedirtiyor. Türünün tek örneği olmak kolay iş değil. Karakterlerin korkusu ve gerilimi benim üzerime yansıdı her bir sahnede. Zira bu duygular bende oluşuyorsa filmde herşey yolunda demektir. Son yarım saati ise en iyi bölümüydü filmin. Beklenmedik olaylar peşi sıra gelişirken seyirciyi şaşırtmayı çok iyi başarıyor. Final kısmı ise en unutulmaz finallere girer benim açımdan. Eski filmlerde pek bir unutulmazlar serisi yaşıyorum nedense. işin hası orada ama.. Uzun lafın kısası filmi mutlaka izlemelisiniz. Ne dediğimi her sahneyi ayrı ayrı yaşarken anlayabilirsiniz.
