Ey Yaratılanların en güzeli,Tanrının yarattıklarının sonuncu en iyisi,
gözün görebileceği,aklın düşünebileceği en güzel şey,
Kutsal,tatlı kadın!Nasıl böyle birden kaybettin kendini,
soldun ve ölüme yaklaştın
Yasağı nasıl ihlal ettin,Yasak kutsal meyveyi nasıl kopardın?
Seni lanetli bir düşman kandırdı,
Ama kim bilmiyorum ve seninle beraber ben de mahvoldum.
Hiç kuşkusuz seninle birlikte ben de öleceğim
Sensiz nasıl yaşarım?
senin tatlı konuşmandan,aşkından nasıl vazgeçerim de
bu vahşi ormanlarda kimsesiz yaşarım?
Bir kaburgamı daha versem ve Tanrı bir Havva daha yaratsa bile senin kaybını asla unutamam.
Hayır,hayır!Doğanın bağı çekiyor beni,
sen benim etimsin,kemiğimsin.
Mutluluk ya da acılarla ayrılamayız biz.
(Havva yasak meyveyi yedikten sonra Ademin Havvaya bağlılığının anlatıldığı bölümden)
