bugün sıhhıyenin en aptal bir parklarında 3 saat oturdum, sadece ama. izledim. sonra bi ikinci el kitapçıya girdim.bir adam, yaşlı. ya yıllar seni yuttu ya sen yılları ama belli bu kitapların tozları ağarttı sakalları dedim. bağıra bağıra şiir okudum ona. sonra mı,boşver sözlük.
şimdi kangren kolsun
kessem kolsuzluğum kesmesem ölüm
öyle bir gün kızılırmak saçlarımla kıvrım yapar bir güz
sonra kurur okyanus
kemoterapi kadar güzel bu kadının saçları*
yoksan,
düzenli olarak tararım kanserliğimi.
üzülme diyeceksin metanetle
her şeyin çaresi var
ah evet, evet.
