oldukça tuhaf ölü defnetme gelenekleri vardır. ölen kişinin ardından ağlamak söz konusu değil. hatta ayıp. reenkarnasyon inancı görüldüğünden, gidenin ardından: "geri gelecek!", "geri gecelek!" nidalarıyla beklemek doğal olanı. kadınlar, tek tek sırayla gelip, sandukaya konmuş naaşı selamlayıp çekilirler. mezarlıkları olmaksızın, ölüyü paldır küldür gömmektedirler. ee, adam geri gelecek nasılsa. idareten takılsın işte.
şiifatımihalifesi, bir sabah kalktığında, kendisinin tanrı olduğu iddiasında bulunarak, bu akımın startını vermiştir. veziri de akımın peygamberi oluyor. aynı halife, bir gün bir eşeğe binerek gidiyor, gidiş o gidiş. halk bekliyor ki, ölüp, reenkarne olup dönsün.
