10 emir kaybolup, olayları yaşayan/duyan herkesin anlattıkları derlenip toparlanıp buna ilahi kitap dendiğinde, 10 emirin kendisinin bulunup tüm kurgunun bozulması ihtimaline karşı yaratıcı tarafından lanetlenmesinden sonra gelen inanış.
hz. isa çarmağa gerilecekken, göğe çekilmesi ve yerine ona ihanet eden öğrencisinin konmasından sonra kalan öğrencileri 4 bir yana dağıldı.her biri onun onlattıklarından aklında kaldığı, çoğunlukla kendi mantığı ve hatta uydurdukları ile birer incil yazdılar.
öyle ki tüm bu inciller ortaya çıkarıldığında insanlar neye inanacaklarını şaşırmış.kilise de bu durumun farkında olmasına ramen göz yumup, olamileceğin en iyisi olarak, en mantıklı ve birbirine yakın 4 incili kabul etmiş.
bu durumda yanlış bilgi ve inanışlarla dolu bir dini inanış oluşturulmuş.
hz. isa'nın acı çekerek öldüğüne inanıyorlar, oysa buna izin verilmedi.
hz. meryem'in babası olmayan bir bebek dünyaya getirdiğini kabul etmeyenler var.daha doğrısı onun saf ve temiz olduğuna inanmıyorlar.hatta bazı incillerde kendisine hakaret derecesinde hafif kadın imajı yakıştırılıyor.
yaratıcı'nın, hz. isa'nın ve kutsal ruh*'un ayrı ayrı tapılacak birer tanrı olduğuna inanıyorlar.
asıl sorun insanların çoğunlukla bu karmaşa ve zayıf sistem içinde inanacak bir şey aramak yerine, boşvermesi ve yaşamak için yaşıyor olması.bu durum onlara inanç yönüyle yüzeysel be esnek bir hayat sunuyor.bu çoğunlukla iyi bir şey değil.**
sonuç olarak bu yanlış inanış, kusurlarıyla kabul edilemezdi ve son din gönderildi...
