annemin gömülmeye götürmeden ki son haline. daha 5 yaşındayken ben. neden yattığını bilmeden öyle baktığım zamana. şimdi olsa, ah keşke olsa, doya doya koklayarak öperdim annemi.
edit: biri eksilemiş, sana ne desem ne söylesem, insan mısın, insan olduğunu düşünüyor musun, bak bakalım aynaya bir. ne göreceksin orada. hayır asla hakaret etmem. çöplüğe tükürülmez çünkü. tükrük kirlenir.
