alışılmışın dışında bir bahman ghobadi filmi.
popüler oyuncular var her şeyden önce.
görüntü yönetmeni ödülü hak ediyor, her kare başarılı. ancak senaryo biraz yavan. politik bir konu (iran devrimi) fon olarak kullanılıyor, ve sahel'in biyografisi değil değil şöförün aşkı anlatılıyor bence.
yönetmenin eski filmlerine atıf yapan kaplumbağa ve at metaforlarının kullanımı fantastik olmuş.
beren saat'in kontakt lens taktığını yakım çekimde fark edince şaşırdım, belirginleştirmek içindir belki. monica bellucci iyi oyuncu ve tabii cesur. rolün hakkını verdi. yılmaz erdoğan ve Behrouz Vossoughi de iyiydi. belçim erdoğan, beran saat, caner cindoruk göze batmadı.
sinemada bahman ghobadi filmi seyredeceğim diye sevinmiştim ancak film bittiğinde akılda o görsellik dışında bir şey kalmıyor. biz buna alışkın değiliz. o yüzden de yeterli gelmiyor film.
son olarak da: bkm'nin olduğu her yerde belçim erdoğan'ı görmek zorunda mıyım? güzel olabilir, çok iyi de olabilir ama torpil değil mi şimdi bu? art niyet ararım ben arkadaş.
