kandiller yanar güz sabahı yağmuru kokan bir şehirde
adı elvan avucu elvan kokan bir türkmen kızı göçebe ve uykusuz
çadırda rüzgarın yaleylisi kulağında türkmen ninnisi
Daşoğuzda sessiz olur sevdaların gönüllere düşmesi
eli kalbinde elvan yüreği başkasında
yorulur pamuk tarlasında geceleri uzanır ama
uyuyamaz alır yorganını elvan üstüne
eli kalbinde elvan yüreği başkasında
aklı fikri zikri sevdasında ama avunur elvan
uyuyunca gece birden öylesine
gelir annesi şevkatlenir
her şehirde başkadır ama daşoğuzda bambaşkadır
yorganların yalnızlığı örtmesi.
