istanbul üniversitesi etkinlikleri kapsamında duman'ın verdiği konserde (yakın bir tarihti ama hatırlamıyorum), bir saatlik aralıksız çaldıktan sonra on beş dakikaya yakın aralıksız solo atan ve yine yorulmayıp konseri bir saat daha devam ettirebilen, hatta ve hatta konser bittikten sonra tekrar sahneye çağrıldıklarında hayır demeyip (grup olarak sağolsunlar) performansına devam eden, kalabalığın coşmasının sebebi, albümlerden dinlendiğinden daha sağlam çaldığını canlı dinleyince anladığım güzide baterist...
