bazen kendizi bir şeylerin içinde bulursunuz. kimi sevindirir, kimi iğrendirir.
altında adam akıllı fikir barındırmayan düzenler bile sinsice hazırlanmış bir sistemle başarılı olabilirler.( ör. (bkz: kapitalizm) )
bu farkındalığı da çoğu zaman baltalayan bu sinsiliktir.
neyin, hangi sistemin, nasıl bir yozlaşmanın parçası olduğumuzun farkına varamayız genellikle. acı bir durumdur bu. farketmeden insanlığınızdan bir şeyler kaybedersiniz çünkü.
yanlış işleyen bir hukuk sistemine bir savcı farkında olmadan en iyi şekilde hizmet edebilir. bununla ilgili örnekler çoğaltılabilir.
sonuç olarak bu farkına varış, aydınlanmadan başka bir şey değildir. hem kendimiz için hem de insanlık için.
edit: bunu eksileyen yazar arkadaş bir gün canın yandığında haktan, adaletten, hukuktan, hakkaniyetten, sigortası olmadığı için hastane önlerinde ölen insanlardan dem vurmaya hakkın yok. uyandırayım.
