anlaşılmak istiyorum. beni anlamalı, anlamlandırmalı. gereksiz tripler atmamalı, canı sıkıldığında kavga çıkarıp, ya da zorlayıp sabrımı test etmemeli (genelde ilişkilerin ikinci ayında en geç yaşanır bu, yapmayan kadın görmedim, o yüzden sanırım ütopik bir kimlikten bahsediyorum)
yok kaşı şöyle, saçı şöyle, gözü böyle, boyu şu kadarın altında olmamalı gibi çocukça saçmalıklara hiç girmiyorum. yüzüne bakılır bir adamım bu yüzden yüzüne bakılır, kendine bakmayı ve kendiyle uğraşmayı seven bir insan olsun yeter.
tabi üniversite mezunu olması ve kültürel detaylardan (sinema, sanat) anlaması da çok önemli. yani anlamasa bile meraklı olmalı. aynı dili konuşabilmek adına yani. *
