yağmurlu bir günün getirdiği ayrılığın final hareketi. Son defa buluşup hataları birbirinın yüzüne vurduktan sonra o yağmurlu sonbahar gününde ıslanan suratların elleri üşür, bakışları donar...son cümle de kurulur ve giden sevgilinin arkasından şöyle serapa bakılır, kafa sağa sola sallanır hayıflanarak. insanın zoruna gider, şemsiyeyi tutacak gücü bile kalmaz. arkasını dönüp yürür ve onu savurmakla avunur, şemsiyeler bile umrunda değildir artık. Montunun yakalarını kaldırdıktan sonra elleri ceplerinde, şemsiyesi rüzgarın kollarında, yağmuru dinleyerek yoluna devam eder. Ve donuna kadar ıslanır Bir daha oradan geçmemek üzere..
