Günlük kesinlikle alışkanlık işidir. Uykuya direnme işidir. Kimsenin onu okumayacağını sanarak yazdığımız şeylerin tüm ev ahalisi tarafından okunmasıdır. Günlük tutmak biraz stres atmaktır aslında derdini dökmek , kendinle konuşmak o günü değerlendirmektir.Günlük tutmak zor iştir doğrusu hele benim gibi yazısı kötü biri için çok daha zordur. Ama bir kere kazanılmışsa o alışkanlık otobiyografidir bir yerde. Neler olmuş neler geçmiş en iyi o gösterir.'' Ne günlerdi be...'' dedirtir insana derinden. Emektir %90 ,kimi zaman ilk aşktır,kimi zaman ilk ayrılık,kimi zaman ilk hayaldir. Bugünü de böyle yaşadık çok şükür demektir. Günlük tutmak gülüşler,gözyaşları,sevinçler,heyecanlar,yaşanmışlıklar toplamıdır. Seksen yaşına geldiğinde eğer onları tekrar bulursan ve sallanan sandalyende otururken sen torunun sana onu okuyorsa bir damla yaştır.Günlük tutmak böyle bir şeydir işte tadına herkes uzun süre bakamaz ama o sadık dostları hiç yalnız bırakmaz.
