ankaranın gölbaşı ilçesinde bulunan bu sene mezunu olduğum güzide okulum. Okulumuzun yarısı göle yarısı atların ve kuzuların olduğu boş bir anadolu bozkırına bakar. Hocaları kendilerini dünyanın en önemli fizikçilerini matematikçilleini yetiştirir sanar. Bu sebeple kesinlikle sınavlarda çok zorlarlar. örneğin bir sayısalsanız edebiyat sınavını eşit ağırlıklarla aynı olabilirsiniz. Onlar bile zorlanırken sizin notlarınız yerden toplanır hale gelmiştir bile. ingilizce derslerinde size hiç bi şey öğretilmez ama en az 7 sayfalık sınav olursunuz. Her şey sizin elinizdedir. Bilen yapar bilemeyen kalır bakar. 17 aldıığım bi sınav sonucunda hocaya gidip şaşkınlıkla hocam bu sadece bi sayfanın toplam puanı mı yoksa ben bu notu mu aldım diye sorabilirsiniz. ingilizcesi başa beladır yani. Almancaya gelirsek almanca sınavını en alt kattaki bodrumda olmuşluğumuz vardır. Tarih hocası sükan hocaya gelincee: mezun olduktan sonra en özlenen hocadır.derslerde torpak deyişleri olsun niçün diye soruşları olsun o gerçekten bir efsanedir. Sevgilimle aynı sınıftayken ve tartışmışkken bunu farkeder ve dersi yarıda kesip oğlum niye üzüyorsun bu kızı deyip derse devam eder. Böyle de candan bi hocadır işte. Edebiyat hocası nuri hoca ise sevdiğini sever sevmediğine takar. Okula ilk başlayan herkes bu hocaya yaranmak için programına bağlanmaya çalışır. Ee hepimiz bu yollardan geçtik tabi. Velhasıl gölbaşının ortasında olup kendini soyutlayabilen bir okuldur. Eğer burayı kazandıysanız aklınızdan okuldan kaçmayı çıkarın çünkü kesin anayola çıkıp bi araç bulana kadar cesedinizi bulmuş olabilirler. Daha söylenecek çok şey vardır ama okulumuzun sloganı olan insan değil gölbaşılıyız ile bitirmek isteriz.
