bir insanın çalışma koşulları, eziliyor olması ve kapitalizm ile çalışan - müşteri ilişkileri keskin çizgilerle birbirinden ayrılmalıdır. bizler de öğrenci olduk ve bizler de ekmeğimizi taşı sıkarak kazandık o zamanlarda. misal ben öğrenciyken maskot, animatör, süper market stand hostu, tercüman, fuar elemanı, güvenlik görevlisi gibi bir çok işte çalıştım. yeri geldi ezildim yeri geldi aşağılandım yeri geldi takdir gördüm ama bunları yaparken en önemlisi yaptığım işi hakkını vererek yaptım. hemen hemen bütün işlerde sigortasız çalıştım, sırf canı sıkılan bir müşteri yüzünden işimden bile kovuldum ama kovulurken bile ciddiyetle kovuldum. 3 kuruş para uğruna saçma sapan insanların ağız kokusunu çektim ama mecburdum o 3 kuruş paraya. şimdi bakın arkadaşlar insan ister kapitalist sistemin en bariz aynalarından biri olan fast food zincirlerinde çalışsın isterse de o kaptalist düzeni yöneten ceolardan cfolardan birisi olsun hiç fark etmez. bir çalışan şayet yetersizse ve müşterisine saygı göstermiyorsa ezilmeye ve hor görülmeye muhtaçtır. adamın işi sipariş alıp o siparişi doğru ve hızlı bir şekilde müşterisine sunmaksa müşteri bunu sonuna kadar talep eder. adamdan domatessiz bir hamburger istediğini söyleyip yenilen hamburgerin içinden domates çıkıyorsa bunun kapitalist düzenle hiçbir alakası yoktur. biz millet olarak fakir edebiyatını çok seviyoruz ama bu gencecik öğrenciler ilerde bizi yönetecek adamlar. 2 lafı doğru anlayıp 2 lafı doğru düzgün bir araya getiremiyorlarsa ve bunu küstahca yapıyorlarsa karşımdaki insanın kim olduğunun pek de bir önemi kalmaz.
